Barahona og Playa Azul

Med Sofie, Frode og Trond i hus måtte vi ut på tur! Vi leigde bil og la i veg mot Barahona, og deretter grensa til Haiti. Vi hadde høyrt at dette området skulle vere utrulig flott, med svært lite utenlandsk turisme. Eg har omlag ein million bilete frå denne turen, for noke så flott er det lenge sidan eg har sett. Dette området må eg berre anbefale på det sterkaste! Det er greiast å reise her om ein pratar litt spansk, men folk er så hyggelige at det nok er mulig å klare seg utan også!

Fyrste stopp i Barahona var Melo, ein lokal kaffifabrikk. Eigaren var ikkje der, men vi fekk likevel ei lita omvising, på spansk, av veldig hyggelige arbeidarar. Kaffien er min absolutte favorittkaffi, utrulig god smak!

Karane er klare for kaffi!

Ein kar som ville vere med på biletet.

Kaffien blei sortert og brend litt lenger oppe i byen, så vi måtte ut på ein liten tur.

Fine bønnar. Dei eksporterar til Italia og Japan og mange andre land

Frode, Sofie, Trond og JR. Omvisaren vår nr 2 frå høgre, vegvisaren vår heilt til høgre. 

Heilt tilfeldig enda vi deretter opp på Playa Azul, omlag ei halv mil sør for Barahona.
 

Frå 2200 pesos for eit dobbeltrom. Greie rom og bad. 

Flott basseng.

Utsikta nede ved sjøen var majestetisk!

Vi fekk med oss heile solnedgongen. 

JR heldt utkik. 

Gale med blå himmel og palmer .

Brent toast til frukost. Restauranten her var ikkje imponerande. Kan nemne av Frode var svært nøgde med fisken han åt til kvelds her. 

Påfuglar i hagen trekk derimot opp. 

Kattungar også. 

Dei hadde akkurat fått auge! Blei nokre snikturar inn på romet bak resepsjonen. 

Utsikta var ikkje dårlig i dagslys heller! Diverre var bølgene så store at det ikkje var fint å bade der. JR og Trond fekk leika seg litt i bølgene, og fekk grusa seg i småsteinane på stranda. 

Vi testa ut eit par andre hotell i området her, og alle leverte. Dette var likevel favoritten til fleirtalet!