Bahia de las Aguilas og Pedernales

 Etter Barahona og Playa Azul la vi i veg mot Pedernales heilt på grensa til Haiti. Vi blei møtt av nok ei fantastisk utsikt! 

JR og Trond kosa seg. 

JR og bilen vår, ein Ford Explorer. 

Pedernales er omlag ved verdens ende. Nærmaste nabo er Haiti, og der er omlag ingen turistar. Folk frå Røde Kors og FN derimot fann ein fleire av. Vi bodde på eit lite og koselig hotell med utmerka mat. Eigaren var svært hyggelig og hjelpsom, og prisane velidg fine.  Hotellet er no til salgs, som det meste i dette i området

Då Trond skulle legge seg fann han plutselig eit dyr i senga. Sannsynligvis ein skolopender. Eigaren flytta oss umiddelbart over i naboromet, og like etterpå kom ei dame med kost og brett.  

Tydeligvis rosa som var yndlingsfargen. 

Eigaren kunne å lyssette. 

Raudekrossen var på plass. 

Sofie var ein glad laks.

Karane laksa. 

Framifrå middag! Grilla dorado med tostones (friterte kokebananar).

Neste morgon bar det til La Cueva, ein pitteliten fiskelandsby der innbyggarane tidlegare bodde i grotter, derav namnet, som tyder "grotta". Tidligare bodde folk i holer her, men no har dei flytta inn i nokre små hus. Vi brukte i underkant av ein time køyring frå Pedernales, og vegen var humpete og steinete. 

Frå La Cueva tok vi båt (1600 pesos) til Bahia de las Aguilas, som skal vere ei av dei flottaste strendene i landet. 

Stranda leverte! Nydelig strand midt i ein nasjonalpark, og ein bør ha båt for å kome seg dit.  Nesten ingen folk, berre avslapping!

<3

Vi kosa oss. 

Då eg fann ei stor sjøstjerne var gleda enorm! Det var steikande sol, så eg låg stort sett og snorkla i vatnet. 

Trond og JR hadde sandslottkonkurranse. JR vann med Graceland Castle. Trond tapte med Hard Rock Castle.  Frode var dommar, og er ihuga Hard Rock Cafe og Elvis-fan. 

Skattar

Vel tilbake i La Cueva hadde mora til kapteinen vår laga mat til oss. 

Svoltne ulvar. 

Grilla fisk, avokado- og tomatsalat, ris med bønnar, tostones og lambi (konkylie). Fantastisk godt! 200 pesos pr.pers. 

Redningsvestar, for fyrste gong her i landet. 

Nokon brann seg (sjå bakgrunnen) og noken (sjå hand) fiksa aloe vera til den andre. Dama som laga maten til oss viste veg. Fekk med ein god del. 

Ein stad som får skuldrane til å synke nokre hakk. Deretter var det rett i bilen, og vidare mot Barahona igjen...

Tissepause langs vegen. Blei ein del av dei, og Frode filma dei fleste, av ein eller anna grunn. Legg meke til lillafargen på ryggen til JR. 

Vi køyrde gjennom mange koselige små landsbyar langs vegen.

Blei også nokre solnedgongar, og ein heilt fantastisk road trip! Og her var vi berre halvvegs på turen gjennom vestre del av Dominikanske Republikk!